Si Marilette Pesuelo Alaban ay isang anak, kapatid, apo, mag-aaral at iskolar. Kasalukuyan siyang nag-aaral sa Mataas na Paaralan ng Sta. Lucia at labing anim na taong gulang. Payak ang buhay na kinabibilangan ni Marilette kung kaya maaga siyang nahubog na mangarap kapantay ng buhay na tinatamasa sapagkat ayon sa mga nakapaligid sa kaniya, walang puwang ang matayog na pangarap kung mahirap ang nangangarap. Ang batang isipan niya ay napapaisip, nagtatanong at naghahanap ng sagot kung bakit tila hindi siya malayang maghangad at kung bakit hindi siya makalakad nang malaya ayon sa kung saan siya dalhin ng kaniyang imahinasyon.
Sa paglipas ng panahon, lumaki siya at naunawaan ang mga bagay na hirap intindihin ng kaniyang musmos na isipan. Napagtanto niya na ang kaniyang buhay ay hindi magiging madali kagaya ng ilang mga kaibigan at kaklase na may siguridad ang kinabukasan. Ang bukas ay batid niyang malabo sapagkat hindi niya alam kung hanggang saan lang siya kayang dalhin ng palad na naghihimakos. Wala sa kaniyang pamilya ang nakapagtapos ng pag-aaral at ang kaniyang Ama lamang ang may trabaho upang suportahan ang pangangailangan nilang pamilya. Malinaw sa kaniyang mga mata ang buhay na walang katiyakan. Sa dahilang ito, itinuring niyang pribilehiyo ang kaniyang pag-aaral at nagsikap na pataasin ang marka upang makapasok sa mga pampublikong paaralan sa kolehiyo. Nakatulong din ang mga matataas na markang ito upang makakuha ng mga scholarship na siyang nagsisilbing dagdag suporta sa mga gastusin sa paaralan. Hindi rin siya nakuntento sa kasanayan na nakukuha niya sa paaralan. Nais niya ring mahasa ang kasanayan sa paglikha ng mga makabuluhang bagay gamit ang kaniyang mga kamay kung kaya't nadiskubre niya ang maglaro, mag-ikot at magtahi ng mga sinulid. Sa pamamagitan nito, naihahayag niya ang kaniyang hinuhubog na talento sa paggagantsilyo at nakalilikha ng sining mula rito. Sa isip ni Marilette, ang pagiging mahirap ay nangangahulugang walang tuldok sa pagiging magaling, mahusay, at madiskarte upang makasabay sa lakad ng lipunan at upang lumikha ng mga bagong opurtunidad na hindi kusang magbubukas para sa kanilang mahihirap. Sa usapang pamilya naman, hindi masasabing lubos siyang magmahal sa kaniyang mga kapatid dahil minsan niya lang makita ang mga ito kahit nasa iisang bahay sila. Panandalian lamang din ang kanilang pag-uusap at madalas ay nag-aaway, gayun pa man hindi maipagkakailang sinusubukan niyang maging mabuting kapatid. Hindi man naging ganon kaayos ang samahan niya ng kanilang kapatid, nasisiguro naman niyang naibibigay niya ang pagmamahal na nararapat matamo ng kanilang mga magulang.
Sa lahat ng ito, makikita ang pag-usbong ng kamalayan ni Marilette at kung paano niya ito isinusuong sa kasalukuyan. Marami pang mga yugto ang naghihintay sa kanyang buhay, maraming bagay ang maaaring magbago, mula sa kanyang mga opinyon, pananaw hanggang sa kanyang mga naging pag-uugali ngunit batid niyang hindi na niya kailanman mababago ang nakaraan at ang sulating ito ay magiging parte na lang din ng kaniyang mga alaala, isang patunay na ang buhay ni Marilette ay hindi perpekto, maraming hinto, tuldok at kuwit ang kaniyang pahina ngunit nananatili itong bukas; senyales ng pagpapatuloy at isang patunay na hindi pa natatapos ang kaniyang kuwento.
No comments:
Post a Comment